Among the treasures that adorn the crown of Sikhi, few match the radiance of the community kitchen, or ‘Langar,’ which entails the provision of food, free of charge, to all who enter a Gurughar, be they devotees, attendees, or guests. In a calligraphed passage from Nanak Prakash Granth, Guru Nanak exalts the langar he serves, declaring it to be nothing less than a gift from the creator, the ultimate source of sustenance who bestows the breath of life and all worldly possessions.

text (Braj/Gurmukhi):

‘ਏਕ ਕੀ ਦੇਗ ਅਖੰਡ ਚਲੈ
ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਹੀ ਮਾਂਗਤਿ ਹੈ ਜਿਸ ਪਾਹੀਂ।
ਆਦਿ ਨ ਅੰਤ ਬਿਅੰਤ ਲਖੋ
ਜਗ ਕੰਤ ਦਤਾਰ ਸਮਾਨ ਕੋ ਨਾਂਹੀ।
ਪ੍ਰਾਨ ਸ਼ਰੀਰ ਰਚਯੋ ਧਨ ਧਾਨ
ਸਦਾ ਭਜਿਯੇ ਕਰਤਾ ਮਨ ਮਾਂਹੀ।
ਆਨ ਕੀ ਦੇਗ ਨਹੀਂ ਜਗ ਮੈਂ
ਥਿਰ ਭੂਪਤਿ ਹੋਇ ਕਿ ਸ਼ਾਹਨਿਸ਼ਾਹੀ’ ॥੧੯॥
(ਸ੍ਰੀ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਗ੍ਰੰਥ ਪੂਰਬਾਰਧ, ਅਧਿਆਇ ੪੨: ਤਲਵੰਡੀ ਪ੍ਰਸੰਗ)

—

transliteration:

ek kī deg akhaṅḍ chalai
brahmaṅḍ hī māṅgati hai jis pāhiṅ.
ādi na aṅt biṅt lakho
jag kaṅt datār smān ko nāṅhī.
prān sharīr rachyo dhan dhān
sdā bhajiyo kartā man māṅhī.
ān kī deg nahīṅ jag maiṅ
thir bhūpati hoi ki shahnishāhī.19.
(srī nānak prakāsh graṅth pūrbārdh, adhiāi 42: talvaṅḍī prasaṅg)

—

translation (of essence, not strictly direct):

‘in the cosmos that envelopes us, there is exists solely the creator’s langar;
all beings seek sustenance from the one.
the infinite giver reigns with no beginning nor end;
the ‘universal bridegroom’ has no equal.
the bestower of the breath of life and all things material;
for whom we ought to carry gratitude in our hearts.
the only langar that exist;
belongs to the king-like maker.’
(sri guru nanak prakash, volume 2, chapter 42: talwandi saga)